Maceracı Kate, bağlı kuruluş bağlantıları içerir. Bu bağlantılardan satın alma yaparsanız, size ek ücret ödemeden bir komisyon kazanacağım. Teşekkürler!
Twitter’da paylaş
Facebook’ta Paylaş
Pinterest’te Paylaş
E -posta ile paylaş
Seyahat hayatım yarıya kadar düzgün bir şekilde bölünebilirse, bu yapılması gereken aydır. Antarktika’dan önce. Antarktika’dan sonra. Hayatımın en önemli, hareketli ve güzel yolculuğu.
Ayın yarısı Ocean Diamond’a geçti, yedi gün Antarktika’yı keşfederek ve iki gün Drake geçitini her yönden geçti. Ushuaia’ya tam bir gün ekledim ve bir kez New York’a döndüm, bir zamanlar yaşadığım diğer kasabaları keşfetmek için zaman harcadım.
Neredeydim
Ushuaia, Arjantin
Stonington Adası, Crystal Sound, Yalour Adaları, Liman Charcot, Lemaire Kanalı, Cuverville Adası, Paradise Limanı, Dano Adası, Wilhelmina Körfezi, Graham Passage, Cierva Cove ve aldatma adası, Antarktika
New York, New York, ABD
Fairfield, CT, ABD
Reading and Melrose, Massachusetts, ABD
Favori mekan
Antarktika, hepsi, her dakikası.
Önemli Noktalar
Antarktika tarafından alçakgönüllü olmak. Burası hayat değiştiren bir şey değildi. Bu yazıda geniş bir şekilde girdim ve şimdiye kadar yaptığım en sevdiğim yazı parçalarından biri olmaya devam ediyor.
Sadece kano değil, Antarktika’da bir kano olmak. Kayak inanılmazdı – güzel, huzurlu ve dünyada yalnızmış gibi hissettim. Ama bunun ötesinde, kayakçılar Antarktika’daki teknede ayrı bir gruptu – gerçekten gemideki en havalı insanlar olduğumuzu hissetti.
Kutup Dalma Yapmak! Stonington Adası’ndaki Antarktika çemberinin güneyinde 32F/0C suya atladım. İlk başta dehşete kapıldım ama heyecan vericiydi! Ve evet, atlama filmde ve arka planda bunu göstermek için bir buzdağı var!
Antarktika’da çok ilginç insanlarla tanışmak. Gerçekten dünyanın dört bir yanında, gemide, her yaştan ilginç bir koleksiyon vardı. Onları gelecekte tekrar görmeyi umuyorum.
Drake Pasajı’na çıkıyor. Antarktika veterinerlerinden aldığım en yaygın soru, “Drake nasıldı?” Ve dürüst olmak gerekirse, gerçekten şanslıyız. Drake Passage, dünyanın en zorlu denizlerine ev sahipliği yapıyor ve bazı blogcu arkadaşlarım geçitlerini atarak geçirdi. Yolda dalgalı ama neredeyse olabildiğince kötü değildi; Dönüş yolunda, kaptan fırtınalardan kaçınmak için yarım gün erken ayrılmayı seçti ve biraz daha kötüydü.
Ushuaia’ya iniş. Muhtemelen şimdiye kadar sahip olduğum en güzel iniş – çok şaşırtıcı pürüzlü dağlar. Ushuaia’ya uçuyorsanız, sağda oturmaya çalışın!
Tierra del Fuego’da güzel bir gün. Bir gün erken Ushuaia’ya geldim, hava ile şanslıydım ve güneş ışığında muhteşem bir Tierra del Fuego Milli Parkı keşfettim. Kalma Resto’da ilginç bir Patagonya tatma menüsü ile mükemmel bir şekilde kapattım.
NYC’de çok eğlenceli aktiviteler. Bir tuz mağarasında, bir Japon caz barında takılmak, Central Park’ta yürüyor, tüm arkadaşlarımı görüyor, hatta ilk çukurluk seansımı bir yaralanma terapimin bir parçası olarak görüyor. Oh, ve Stormy Daniels 60 dakikada yerel barda parti görmek eğlenceliydi. (Stormy: “Bunu bir işlem olarak gördüm.” Loud Southern Gay Dude: “Olması gerektiği gibi!”)
New York’taki hayatımız için yürüyüşte mantıklı silah yasaları için yürümek. Columbine’den bir yıl sonra silah kontrolü için ilk kez yürüdükten yaklaşık 20 yıl sonra bu protestoya katılmaktan onur duydum. Ve bu zamanın momentumun akıl sağlığının yanında olduğunu derinden umuyorum. Anlatı kim kontrol ederse her şeyi kontrol eder ve daha önce böyle anlatıyı kontrol etmedik.
Pizza için Connecticut’a doğaçlama bir gezi. Görünüşe göre Frank Pepe’nin yutturmacaya değer olduğu ortaya çıktı – ve bir şekilde oraya gitmeden dört yıl boyunca üniversiteye gittim.
Eve bir gezi – ve bir bebek duşu! Evden sevgili bir arkadaş, bu baharda kız çocuğunu karşılamaya hazırlanırken sevgiyle duş aldı.
2018 için büyük kararlarımdan birini korumak: Boston’a çok daha fazla otobüs yok. Otobüs, New York’tan Boston’a ulaşmanın en uygun fiyatlı ve birçok uygun yoludur, ancak özellikle trafik varsa sefil ve rahatsız edicidir ve sırtım günlerce acıyor. (Yaşlanmak eğlencelidir.) Geçen Noel’den sonra konforuma öncelik vermeyi ve bunun yerine trene başlamayı seçtim. Otobüsün yaklaşık 3-5 kat daha pahalı, ancak ilerlemede daha düşük oranlar elde edebilirsiniz ve bir milyon kat daha hoş.
Sonunda, bu ay Amerikan seyahat yazarları Derneği’ne katıldım. Seyahat bloglama endüstrisindeki en zor ikilemlerden biri, hangi blogcuların en çok değere sahip olduğu nasıl ölçüleceğidir. Çok sayıda kuruluş denedi; Kimse başarılı olamadı. SATW prestijli bir organizasyon ve birçok blogcu için gereksinimlerini karşılaması zor, bu nedenle bu yıl çok sayıda seçkin blogcu katılıyor. Ayrıca, Eylül ayında Barbados’ta bir konferans yapıyorlar…
Zorluklar
Scopolamin yamasına kötü bir tepki verdimnullnull