Güncellendi: 10/30/2018 | 30 Ekim 2018
Daha gençken çok sosyal olarak gariptim. Yabancılarla konuşurken endişe alırdım. Seyahat beni aşmaya zorladı ve “öğrenilmiş dışa dönük” olarak adlandırılan şey olmaya zorladı. Lavabo ya da yolda yüzüyor ve seyahat etmek ve yolda olmak istediğimi düşünürsek, yüzmeye karar verdim. Yalnız kalmak istemezsem insanlarla nasıl konuşacağımı öğrenmek zorunda kaldım.
Birçoğu için daha da zor bir meydan okuma. Birçok insan seyahat etmekten ve seyahat kaygısından muzdariptir. Benim arkadaşım Lauren, hiç bitmeyen ayak sesleri daha gençken evden ayrılmadığı, bir yeme bozukluğu geliştirdiği ve asla toplu taşıma almadığı için bu kadar kötü panik atak geçirdi.
Bugün Lauren, panik atakları ve seyahat kaygısı, seyahatin bununla başa çıkmasına nasıl yardımcı olduğunu ve başkalarının korkularını aşmak ve dünyayı dolaşmak için neler yapabileceğini iyi yazıyor.
İlk panik atak yaptığımda 16 yaşındaydım. Öleceğimi zannettim. Saniyeler içinde terle ıslandım, her yerde pimler ve iğneler vardı, göğsüm sıkıydı ve sol kolum beni kalp krizi geçirdiğime ikna edecek şekilde karıncalanıyordu.
Bu panik ataklar hayatımı ele geçirecekti – günde on kadar çok şey yaşıyordum. Yeme bozukluğu geliştirdim ve bir seferde aylarca evimi terk edemedim.
Yalnız değilim – Amerika Birleşik Devletleri’ndeki nüfusun% 18’i bir anksiyete bozukluğundan muzdariptir ve bu vakaların yaklaşık dörtte biri şiddetli olarak sınıflandırılmıştır. Anksiyete hastalarının% 40’ından azı bozuklukları için tedavi görüyor.
Ben de tedavi görmedim. Bunun yerine, beni istediğim, kendime güvenen, kendine güvenen bir insanı yapacağını ve Tayland’daki bir plaja panik atak yapmanın evde sahip olmaktan daha iyi olması gerektiğini umarak seyahat etmeye karar verdim.
Ailem ve arkadaşlarım aynı fikirde değildi ve seyahat etmenin önemli bir hata olacağını söyledi. Bilmediğiniz durumlarla başa çıkacak kadar güçlü olduğumu düşünmediler ve bir hafta içinde evde olacağım konusunda ikna olmuşlardı. Bir bakıma, seyahat etmekten çok korktukları ve bana olan inanç eksikliği beni teşvik etti. Zayıf olmadığımı ve düşündüklerini doğrulamak istedim.
Gittiğimde seyahat kaygım iyileşti, ama yine de ayda bir kez ila günde birkaç kez panik atak geçiriyordum. Dört yıl içinde yoldaydım, ancak iki elinde yaptığım saldırı sayısını sayabilirim. Herkesin bana söylediklerine rağmen, seyahat aslında endişenizden kurtulmanıza yardımcı olabilir.
Ama gerçekten ayrılma cesaretini nasıl çalışıyorsunuz? Yoldaki kaygı ile nasıl başa çıkıyorsunuz? Ve seyahat etmek aslında kaygıyı en aza indirmeye nasıl yardımcı olur? Seyahat etmekten korkmayı nasıl bırakabilirim?
Adım #1: Seyahat etmeden önce kaygıya bakmak
İşte zihninizi nasıl sakinleştireceğiniz, endişenizi aşacağınız ve kendinizi yola çıkaracağınız aşağıda açıklanmıştır:
Neden seyahat etmek istediğinizi kendinize hatırlatın – seyahatinizi iptal etmeyi düşündüğünüzde, kendinizi kontrol etmek ve kendinize oraya varmak ve nasıl olduğunu görmek zorunda olduğunuzu söylemek istediğiniz yerde hayal edin.
Kendinizi o yerde hayal edin, hayal ettiğiniz hayatı yaşayın, görünürde bir endişe olmadan. Bu olumlu onaylar sizi sakinleştirecek ve bunu sürekli yapmak, dünyayı başarılı bir şekilde seyahat edebileceğiniz fikrini kavramanıza yardımcı olur.
Hayatınızı bir yıl sonra hayal edin – seyahatinizi iptal etmeye karar verirseniz ne olacak? Muhtemelen bir yıl sonra, kendinizi düşünürken bulacaksınız, lanet olsun, seyahat etme şansım oldu ve almadım. Beni bir şans almaya ve ayrılmaya zorlayan pişmanlıklarla yaşamanın endişesiydi.
Bir topluluk bulun – kaygı hastaları için bir düzine forum var – benim favorim çok daha fazla panik değil – her mücadele ettiğinizde yayınlayabileceğiniz ve topluluk üyelerinden yardım ve destek alabileceğiniz ve kendiniz konuşmak için sakinleştirici hileler aşağı. Kendinizi ayrılmadan önce böyle bir topluluğa entegre edin, böylece yoldayken kaygı size çarparsa, kendi başınıza mücadele ediyormuş gibi hissetmezsiniz.
İlk birkaç gününüzü titizlikle planlayın – Anksiyete tipik olarak kontrol altında olmadığınızı hissetmekten kaynaklanır, bu nedenle bunu reddetmenin bir yolu, yoldaki ilk gününüzün her ayrıntısını planlamaktır. Bazı öneriler:
Havalimanın gelen terminalinin bir haritasını ve fotoğraflarını arayın ve rotanızı binada planlayın.
Google, bagajınız kaybolur ve bu olasılık için bir dizi talimat yazarsa ne yapmalı.
İlk gününüzde tanıdık olmayan taşıma ile uğraşmak zorunda kalmamak için havaalanından konaklamanıza taksi almayı planlayın.
Orada geçirdiğiniz süre boyunca yapmak istediğiniz şeylerin bir listesini yazın.
Her bir adımda her seferinde odaklanarak, kontrol altında olduğunuzu hissedebilirsiniz ve beklenmedik bir şeyle ilgilenmeyeceksiniz.
Her zaman eve gidebileceğinizi unutmayın – birkaç hafta denerseniz ve seyahatin sizin için olmadığını veya bunun ideal zaman olmadığını fark ederseniz, her zaman gidebilirsinizev. It doesn’t indicate you’re a failure; it indicates you tried something and you didn’t like it.
Step #2: taking care of anxiety when you travel
If you’re like me, your greatest worry will be over how you’ll cope if you have a panic attack abroad. What if it happened in a dorm room or — even worse — when you’re on a flight and can’t escape? You’ll have to deal with these fears — on top of the ones nonanxious travelers face: getting lost, getting sick, not making friends, and not enjoying it.
I still experience occasional panic attacks on the road, but there are plenty of ways to minimize travel anxiety:
Form a routine – travel can be stressful and disorienting, and it’s typically the lack of routine that increases your risk of anxiety. In buy to feel like you have some control over your life, create a routine so that there’s always a part of your day when you’ll know exactly what will happen.
Try setting an alarm every morning and then heading out for a morning run. even though the location changes, the basic act of doing the same thing morning after morning gives you something to expect and look forward to. Similarly, you could try eating a sandwich each day for lunch, or having dinner at the same time every evening. You could even set aside one day of a week as a “treat day,” where you choose a massage and head to the cinema to enjoy a movie. It’s all about staying in control, and these small constants help with that.
Ignore your intuition – practically every post I’ve ever read about staying safe on the road tells you to listen to your intuition. The problem for anxiety sufferers is that your instincts will always tell you something bad is always going to happen. If I paid attention to my intuition, I would rarely ever step outside my house, would have never gone on my trip, and would never have accepted an invitation from new pals on the road.
Set money aside for the bad days – everyone likes to save money on the road, but forcing yourself to always choose the least expensive options can negatively affect your mental health. staying in dorm rooms night after night, long bus journeys to save a few dollars here and there — it can all add up to one big panic attack. I recommend keeping a few hundred dollars aside for these situations.
In Laos, I experienced the unluckiest 48 hours of my life: it involved eating a cockroach, staying in the dirtiest accommodation I’ve seen, enjoying a woman die from malaria, sitting next to the woman and her grieving spouse for several hours, getting locked inside the next guesthouse I stayed in, having another cockroach run over my face as I slept, and being sexually assaulted by a backpacker.
I was on the verge of flying home, but instead I made a decision to blow a week’s worth of travel costs on a night of recovery. I booked myself into the highest-rated hotel in the city, I spent a day inside catching up on sleep and enjoying movies, I treated myself to an expensive meal, and I got a manicure and pedicure. Taking time for myself helped minimize my anxiety and regain my confidence so that I felt able to travel again.
It’s unlikely you’ll ever be as unlucky as me on the road, but if you ever experience something stressful and traumatizing, book yourself into a fancy hotel room, treat yourself to room service, and have a long, hot bath to relax. Take time out of your schedule to make yourself feel good.
The trick is to not allow yourself to do this for too long. once I get into the routine of staying inside, it can be hard to pull myself back out of my hole and start exploring again. In cases of burnout, exhaustion, or bouts of anxiety, I recommend spending three days inside to recover and then doing something intimidating on the fourth day. (Note: Your mileage may vary, pick the time that works for you.)
Remember bad luck can typically be good luck – Whenever I’ve had to deal with bad luck while traveling, I’ve felt disheartened and even considered returning home. What helped to keep me on the road was changing the way I checked out these unpleasant experiences.
Anxiety leads to irrational thoughts and will forever have you worrying about the worst-case scenario. often that scenario will actually happen — and you’ll survive it. You’ll realize you’re far stronger than you thought you were, that the things you were a lot of anxious about are never actually as bad as you expected and that you’re well equipped to deal with things going wrong.
Leave your comfort zone – repeated exposure to your fears is a lot more successful at treating anxiety than avoidance, and the best way to conquer anxiety is by doing one thing a day that scares you. travel is terrific for this!
Whether it’s figuring out the public carry in an unfamiliar city or accepting an invitation to hang out with a local, try stepping out of your comfort zone and doing something new every day.
But what if everything is new and frightening? Google’da Ara! I had never been on a bus before I went abroad, so I spent half an hour researching how they worked and what you were meant to say when you stepped onboard. It helped minimize my anxiety and made me feel a lot more capable.
Calming exercises and basic tricks are also terrific for helping you get the confidence to step outside your comfort zone. try breathing in for five seconds and out for seven seconds. Or place an elastic band around your wrist and snap it against your skin to keep you distracted. If I’m particularly intimidated by a new experience, the combination of those two things helps me take that step into the unknown.
Avoid your triggers – Alcohol always makes my anxiety worse, so I tend to avoid it when I travel. before you leave, come up with a list of everything that triggers your anxiety and try to lessen your exposure to it on the road. Not lots of people consider teetotaling when they travel, but if it prevents you from having a panic attack, it’s well worth it.
Don’t compare your experiences – It’s easy to beat yourself up when you look at your friends’ travel experiences or read a travel blog full of stunning photos and glowing trip reports. It can increase feelings of inadequacy and make you feel as if you’re the only person who’s suffering. If all you ever see is people having the most extraordinary time of their life, it can leave you feel like you’re doing something wrong or not making the most of the opportunity you’ve been given. Don’t let these feelings cause a lot more anxiety.
Remind yourself that everyone curates, so you typically won’t see the bad side of their travels. Don’t compare yourself to any individual else, because you never know who’s battling with anxiety behind the scenes.
Step #3: turning my travel anxiety into a positive
Writing about my anxiety on my travel blog was the best thing I ever did. until that point, I’d hidden it from my writing, because no other bloggers were going over mental health issues in public. I was terrified that people would judge me if I wrote about the panic attacks I’d had around the world — nearly as if it was a sign that I was a bad traveler or I wasn’t making the most of my opportunities.
Instead, the opposite happened. people related to my post and shared with me their personal stories of traveling with anxiety. I’ve received hundreds of emails from those who have an anxiety disorder but made a decision to travel the world anyway (and succeeded!), and I’ve received hundreds a lot more from people who dream of traveling but are too nervous to take the plunge.
My story of how my travel misadventures helped me get rid of anxiety even caught the attention of a major publisher. My book, how Not to travel the World, is about getting out of your comfort zone no matter how lots of panic attacks life throws at you. It’s about taking care of unfavorable situations, learning to push yourself out of your comfort zone, and falling in love with life on the road.
***
Five years ago, I sat home and tentatively planned out an travel plan for my dream trip around the world. I didn’t ever really think I’d be able to work up the courage to leave.
I was so afraid to travel.
Today, I’m in an apartment or condo in Madrid, four years into my travels, with 60 stamps in my passport. I’ve had a total of two anxiety attacks in the past 12 months.
Travel has been the one thing that helped me conquer my anxiety a lot more than anything else. often it downright terrifies me, but it also challenges me by forcing me to leave my comfort zone and comforts me by giving me the freedom to do whatever I want whenever I want. The combination of all three has done wonders for my mental health.
I’ve reached the point where I struggle to even think of something that would take me out of my comfort zone, and I’ve proven that it’s possible to travel the world with a debilitating anxiety disorder.
Lauren Juliff runs the web site never Ending Footsteps and is author of the recent book how Not To travel the World: Adventures of a Disaste